Yeni doğan bebeğn anne ile iletişimi,anne bebek iletişimi

Anne Babanın Bebekle İlişki Kurması
Uzmanın veya annenin günümüzde işleri yoğun olduğundan bebek için ayırdıkları zaman sınırlı olabilir. Bunun için bebeğin beslenmesi veya bakımı sırasında bebekle ilişki kurmak için konuşmalı, alçak bir ses tonu kullanılmalı, bebeğe dokunmalı, bebeğin verilen uyaranı olmasına fırsat tanımalıdır.
Bebeğe uyaran vermek için en uygun zaman onun en uyanık ve rahat olduğu zamandır. Bebekle sadece ağlarken ilgilenmek doğru değildir. Bebek bunu bildiği için giderek ağlama davranışını tekrarlayarak ilgi çekmeye çalışır. Bebeğin anneyle iletişim kurmasında uzman doğum öncesi dönemden başlayarak yardımcı olmalıdır. İlk iş anne ve bebeğin birbirini tanımalarına, araştırmalarına yardımcı olmaktır.
İkinci olarak ailenin yenidoğanın tüm özelliklerini tanımalarına yardımcı olmaktır.

Çevreyi ilginç hale getirmek için;
• Büyük, renkli (kırmızı, sarı, mavi) objelerdenoluşan oyuncaklar kullanılmalıdır. Bebeğin bu objelere karşı ilgisi en çok 5 dakika sürer.
• Sesli ve sallanan oyuncaklar seçilmelidir.
• Renkli resimlerle yatağının kenarları süslenmelidir.
• Renkli şekilli yatak örtüleri ve perdeler kullanılmalıdır.
• Müzikli oyuncaklar, radyo (hafif sesli ve aralıklı olarak) dinletilmelidir.
• İnsan yüzü ve sesi önemlidir. Kalabalık ailelerde çocuklar daha çok uyaran alır.
• Bebeğin uygun olduğunda dışarıya çıkarılıp gezdirilmesi gerekir.
Bu şekilde bebeğe uyaran vermek, ilgisini çekmek, çevresini tanımaya teşvik etmek mümkündür.

Bu arada her bebeğin kendisine özgü oldu ğunu ve değişik tepkiler verebileceği unutulmamalıdır. Bazı bebekler daha çok uyuyup daha az uyaran alırlar. Veya ilgilerini uzun süre koruyamazlar.

Bebek kendisini rahatsız eden davranışları belli eder. Strese karşı titreme ile tepki verebilir. Hassas bebekler ani ses ve dokunuşlar sonucu irkilebilir. Bebek kendini kötü hissettiğinde rengi pembeden kırmızıya, bazende siyonatik hale dönüşebilir.
Uzman bebeğin tepkilerini, tepkilerinin anlamını anne ve babanın anlamasını sağlamalıdır. Bunun için uzman bebeğin normal tepkileri hakkında anne ve babaya bilgi vermelidir.
Uzman aileye bebeğin her zaman olumlu tepki vermeyebileceğini, olumsuz tepkilerinin nedeninin sadece açlık ya da ihtiyacını belirtmek amacıyla olmadığını, psikolojik ihtiyaçlarının da var olduğunu belirtmelidir.

Anneler bakım verdikten sonra bebeğin huzur duymasını rahatlamasını görerek tatmin duyarlar. Bakım esnasında bebek anneyi reddediyor ve huzursuz oluyorsa anne reddedildiğini düşünerek mutsuz olabilir.

Uzman bu gibi durumlarda anne ve babanın bebekle ilişkisine yargılayıcı olarak bakmamalıdır. Uzman anne ve babaya bebekle ilgilenmeleri konusunda öğretici olmalı, kendi davranışlarından emin olmayan anne baba için destekleyici ve eğitici olmalıdır.
Anneye bebeğin bazı davranışlarını tanımlaması öğretilmelidir. Örneğin anne, kendi yüzünün bebeğin gelişiminde önemli bir unsur olduğunu bilmelidir. Yine anne bebeğinin diğer bebeklerden farklı olduğunu bilmelidir. Sevginin, ilginin bebekle etkileşimde önemli rolü vardır. Mekanik davranışlarla bebeğe yaklaşıldığında uzun süreli olumsuz etkiler gözlenir.